Designteka

Początkiem działań Małgorzaty Pękali ukierunkowanych na recykling była praca w fundacji, w której prowadzi zajęcia plastyczne i projektowe dla dzieci i młodzieży. Projektantka wykorzystała fakt swoich bliskich kontaktów z różnymi gałęziami przemysłu i zaczęła zbierać różne ciekawe odpady produkcyjne. Na warsztatach powstało wiele pięknych produktów wykonywanych przez dzieci i młodzież, również niepełnosprawnych, które później sprzedawane są na cele charytatywne.

Był to zapalnik do stworzenia kolekcji Małgorzata Pękala Design, którą autorka prezentuje aktualnie na wystawach, jak również do zgłębiania informacji na temat recyklingu, upcyklingu i precyklingu.

W swojej pracy dyplomowej Małgorzata Pękala opisała kilka przykładów polskich projektantów, którzy tworzą właśnie w oparciu o te idee. Jej meble upcyklingowe były wystawiane do tej pory w BWA Wrocław, BWA Bielsko Biała, Galeria EMPIK Gliwice, Śląskim Zamku Sztuki i Przedsiębiorczości w Cieszynie.

Kolekcja mebli Małgorzata Pękala Design oparta jest na wykorzystaniu odpadów z produkcji dywanów. W tym wypadku odpad stanowi piękny materiał, którym jest sukno wełniane filcowane i barwione w żmudnym procesie technologicznym. Skrawki różnego rodzaju i formatu same narzucają często proste i piękne rozwiązania. Specyfiką produkcji tej fabryki jest technologia warstwowego klejenia sukna wełnianego. Dywany te najczęściej mają formę wykrawaną metodą sztancowania. Odpad stanowi szlachetny materiał jakim jest sukno wełniane, fragmenty tego materiału pozostałe po sztancowaniu, a także „nici” zwane spaghetti.

Główną zaletą zastosowania tego materiału jest wykorzystanie bezużytecznych odpadów, oraz miękkość i naturalność elementów będących w bezpośrednim kontakcie z użytkownikiem.

Drugim podstawowym elementem projektów Małgorzaty Pękali jest stożkowana forma wykonana ze sklejki, w której najczęściej osadzona jest część „filcowo-trawiasta”. Element ten, to również półprodukt, który w innej fabryce był już bezużyteczny i poszukiwał zastosowania. Na każdą z linii zaprezentowanych mebli składa się siedzisko niskie, niski stołek barowy, wysoki stołek barowy, oraz różnej długości ławki. Z dostępnych materiałów projektantka stworzyła również szezlongi i dywany z ukrytą funkcją. W projektowaniu wykorzystuje szeroką gamę materiałów konstrukcyjnych od drewna, stali malowanej, stali nierdzewnej, gliny szamotowej wypalanej, sklejki, płyty wiórowej i płyty wiórowej typu OSB.

Przykładem wykorzystania odpadów powstałych po sztancowaniu jest model Duet Folklor, w którym część miękka siedziska stanowi plastyczną kompozycję różnokolorowych kształtów wełnianych skrawków.

Pojedyncze siedziska (Lotos, Flower) wykonane z dwóch stożków ze sklejki i walcowanej blachy nierdzewnej, zwieńczone „trawiastym” miękkim kobiercem, przypominają formą donice z trawą. Wykorzystane materiały są eleganckie, a zarazem przyjazne człowiekowi. Elementy z blachy nierdzewnej polerowanej lub matowej występują w wersjach z różnymi ażurowymi ornamentami. Część miękka, imitująca trawę wykonana została z odpadów powstałych przy produkcji dywanów wełnianych.

Inne projekty siedzisk posiadają część wspólną dla całej kolekcji, którą jest wełniana trawa osadzona w stożku z giętej sklejki. W modelach Floris konstrukcję stanowi skrzynia wykonana z płyty wiórowej typu OSB (która również jest materiałem recyklingowym) bądź drewna postarzanego, na której osadzony jest stożek z wypełnieniem wełnianym.

Stołek Flower i ławka Orinoko są meblami z częścią miękką siedziskową w formie kwiatu. Bogata ornamentyka części metalowej i siedzisko florystyczne nadaje meblowi miękkości i powabu.

Mebel Kamasutra jest podwójną ławką do spotkań we dwoje. Piękna forma, bogata kolorystycznie, jest meblem, który łączy i dzieli swoich użytkowników. Dodatkowa drewniana nakładka stanowi blacik, na którym można postawić np. filiżanki z kawą.

Ławka Strong wykonana jest z drewna, z płaszczyzną postarzoną. Część miękką siedziska stanowią kompozycje zamknięte w obręczach z drewna giętego, imitujące trawę lub finezyjne sploty. Wszystkie są wykonane z odpadów z produkcji wełnianych dywanów.

Małgorzata Pękala to Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem – kierunek Meblarstwo Artystyczne i Wydziału Wzornictwa i Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Zajmuje się przede wszystkim projektowaniem wzornictwa, kompleksową identyfikacją wizualną, aranżacją wnętrz, wystawiennictwem, scenografią, projektowaniem tkanin, odzieży, dywanów i innych elementów wyposażenia wnętrz. Dba o to, by niepowtarzalne walory estetyczne szły parze z oryginalnymi rozwiązaniami funkcjonalnymi. Projektuje meble do produkcji seryjnej, również z wykorzystaniem materiałów odpadowych. Prowadzi autorskie wykłady i warsztaty projektowe z uwzględnieniem recyklingu i upcyklingu.

Więcej informacji: www.pekaladesign.pl