Designteka

(R)EWOLUCJE DIZAJNU to cykl comiesięcznych spotkań w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu kierujący uwagę w stronę przemian, jakim ulega dizajn. Obejmujący kontekst, w jakim funkcjonują projektanci, jak też odbiorcy ich pracy. Docierający do mniej widocznych dziedzin dizajnu, obejmujących takie zagadnienia, jak kultura żywienia czy potrzeby zwierząt w przestrzeni miejskiej. Razem z teoretykami i praktykami dizajnu bierzemy też pod lupę również sam proces projektowania i jego założenia, w tym dążenie do zmiany rzeczywistości.

SPOTKANIE II

26.02.2013 (wtorek), godz. 18.00, wstęp wolny

Galeria Miejska Arsenał, Stary Rynek 6, Poznań

Prowadzenie: Łukasz Nowacki

Projektowanie „od kołyski do kołyski” (cradle to cradle design, zwrot ukuty przez Waltera R. Stahela w latach 70.), zwane również C2C, dizajnem „od kolebki do kolebki” lub projektowaniem regeneracyjnym, jest biomimetycznym podejściem do projektowania. Jego podstawą jest postrzeganie materiałów jako składników pokarmowych krążących w zdrowych, bezpiecznych organizmach-ekosystemach. Jest to holistyczne podejście do procesu projektowania, mające na celu stworzenie systemów, które są nie tylko skuteczne, ale również wolne od odpadów. Model C2C nie ogranicza się do projektowania i produkcji przemysłowej. Może być stosowany w wielu aspektach ludzkiej cywilizacji, takich jak środowiska miejskie, budynki, produkcja żywności, ekonomia i systemy społeczne.

W modelu C2C wszystkie materiały stosowane w procesach przemysłowych lub handlowych, takie jak metale, włókna, barwniki, należą do jednej z dwóch kategorii: substancje odżywcze „techniczne” lub „biologiczne”. Składniki techniczne są ograniczone do nietoksycznych, nieszkodliwych materiałów syntetycznych, które mogą być używane w ciągłym cyklu bez utraty jakości. W ten sposób materiały te mogą być stosowane w obiegu zamkniętym, zamiast być poddawane procesowi downcyclingu – przemiany do produktów o niższej wartości jakościowej, gdzie ostatecznie stają się odpadem. Biologiczne z kolei składniki są materiałami organicznymi, które ostatecznie mogą trafić do otoczenia i rozłożyć się w glebie, dostarczając żywności dla mikroskopijnych form życia.

Łukasz Nowacki – futurysta, założyciel Fundacji TRANSFORMACJA, pionier i nauczyciel permakultury, projektant, konstruktor kopuł geodezyjnych oraz solarnych biohabitatów. Specjalizuje się w ekohydrologii i biotechnologii ekosystemowej. Zafascynowany ideą autonomicznych osad i projektowaniem funkcjonalnych biosystemów. Propagator i badacz „żyjących maszyn”, alternatywnych źródeł energii, archilogii oraz budownictwa bioklimatycznego. Ponadto zainteresowany koncepcją biomimikry oraz teorią systemów. Jego inspiracją są dokonania takich mistrzów jak: Buckminster Fuller, John Todd, Jack Fresco, James Lovelock, Bill Mollison, Fritjof Capra oraz prace New Alchemy Institute.

Koordynacja cyklu: Magdalena Popławska

Oprawa graficzna: Krzysztof Ignasiak (bękarty)

Więcej na www.arsenal.art.pl