wydarzenia
Zwycięzca konkursu make me! 2016
Jan Pfeifer zwycięzcą konkursu make me! 2016!
„Obserwacja dnia codziennego. Bezmyślne gesty, które wykonujemy, twórczo wykorzystane mogą nadać znaczenie miejscu i przestrzeni. W efekcie zatrzymać uwagę przechodnia, zachęcić do interakcji, sprawić małą przyjemność. Drobna interwencja, której wartością jest dodanie funkcji do czegoś co istnieje bo istnieć musi. Gest, który nie-miejsce zmienia w miejsce” – za to jury przyznało główną nagrodę właśnie temu projektowi.
Pfeifer Jan
Instrument miejski
POLSKA
Celem projektu jest stworzenie miejsca spotkań, zabaw i doświadczeń audialnych. Przekazywanie radości, jaka płynie ze wspólnego muzykowania. Projekt jest wynikiem obserwacji zachowań dzieci na terenie Parku Bródnowskiego w Warszawie. Dzieci, przechodząc pomostem, uderzają patykami w szczeble barierki, tworząc przy tym przypadkową muzykę. Ta obserwacja skłoniła mnie do zaprojektowania instrumentu muzycznego – barierki, której dźwięki są w pełni harmoniczne, a konstrukcja spełnia wszystkie funkcje ochronne. Projekt składa się z kilku modułów, połączonych ze sobą w zależności od dedykowanej przestrzeni. Każdy moduł to oktawa, czyli osiem podstawowych dźwięków. Rama zrobiona jest z profili stalowych, a szczeble z wypłaszczonych rur ze stali nierdzewnej. Zabieg spłaszczania rur sygnalizuje nam długość dźwięków, a także nadaje zwykłym materiałom przemysłowym rangę instrumentu muzycznego. Elektronika zawarta w środku pozwala na korekcję dźwięku tak, aby instrument nie był za głośny i nie zakłócał spokoju w przestrzeni. Instrument ma służyć przełamaniu bariery językowej. Gdy muzycy spotykają się na wspólnym jam-session nie rozmawiają ze sobą. Zaczynają grać i muzyka staje się ich językiem. Największą wartością projektu jest to, że jest intuicyjny i prosty w użytkowaniu. Wystarczy tylko dotknąć szczebelków, aby wydobyć dźwięk. Całość opisana jest językiem dostępnym dla każdego. Zagra na niej zarówno muzyk, jak i dziecko wchodzące w świat muzyki.
Nagrodą Interprint, którą wręczyła Kierownik do Spraw Sprzedaży Krajowej i Marketingu Sylwia Lasota został uhonorowany projekt Marty Morawskiej-Omaleckiej, Dashes. Nagrodą w konkursie jest wyjazd na warsztaty Furniture Days do głównej siedziby firmy Interprint (Arnsberg, Niemcy). Interprint Furniture Days to ekscytujący dialog pomiędzy renomowanymi przedstawicielami branży wnętrzarskiej. Podczas tego spotkania kreatywny zespół projektowy prezentuje najmodniejsze dekory i najgorętsze designerskie trendy na nadchodzące sezony. Celem organizatora jest zaprezentowanie partnerom z branży meblarskiej procesu powstawania trendów, w tym ich interpretacji oraz przekształcania w gotowe do wprowadzenia na rynek produkty.
Morawska-Omalecka Marta
Dashes
POLSKA
Dashes powstało z przekonania, że obiekty codziennego użytku powinny być tworzone w dialogu z rzeczywistością w taki sposób, by nie powtarzać istniejących form, lecz znaleźć nowe. Kluczowe dla projektu były obserwacje i potrzeby domowników. Kolekcja składa się z koziołka, stołka, wieszaka oraz stolika. Minimalistyczne w konstrukcji meble wyróżniają się lekką i świeżą formą oraz wartością dodaną w zakresie funkcjonalności i komfortu. Projekt koziołka jest rozwiązaniem dla nawyku odwieszania ubrań pół brudnych, pół czystych na krzesło czy fotel, stołek zaś wyposażony został w podnóżek wygodny dla dzieci oraz uchwyt do przenoszenia. Wieszak pełni funkcję otwartej szafy, wymuszającej ład w ubraniach; dolne poprzeczki przeznaczone są do przechowywania obuwia. Natomiast stolik można podsunąć pod sofę czy łóżko tak, aby móc wygodniej odłożyć kawę czy książkę. W blacie znajduje się otwór, który służy do łatwiejszego przenoszenia oraz pomaga utrzymać porządek w kablach (lampka, projektor, telefon).
Projekt jest wynikiem ciągłej obserwacji i rozmów z ludźmi w ich domach. Zbierane w głowie i notatniku spostrzeżenia, dały początek pomysłowi na stworzenie mebli i akcesoriów do przestrzeni domowej. Obiekty zaprojektowane w ramach kolekcji Dashes są tego początkiem. Projektowanie kolekcji polegało na szukaniu lekkości i wizualnego ładu, odnalezieniu maksymalnej funkcjonalności przy minimalnej, a wciąż atrakcyjnej formie. We współpracy z Kubą Omaleckim powstały prototypy, które pomogły przetestować pierwsze pomysły pod względem stabilności i ergonomii. Kolekcja będzie poszerzana o kolejne elementy. Dashes zdobyło nagrodę główną w V edycji konkursu Młodzi na start organizowanego przez redakcję Elle Decoration.
Alicja Sierdzaka za projekt Bono – domowy kompostownik, została wyróżniona przez firmę Grupa Nowy Styl. Nagrodę wręczyła przedstawicielka firmy Pani Małgorzata Stasinowska.
Sieradzka Alicja
Bono
POLSKA
Bono to projekt domowego kompostownika odpadków organicznych (m.in. obierek z warzyw i owoców, fusów kawowych i herbacianych, papieru), w którym proces przetwarzania odbywa się przy udziale dżdżownicy (gatunek Eisenia fetida). Projekt przeznaczony jest do przestrzeni kuchni, zwłaszcza w mieszkaniach, w których właściciele nie mają własnego ogródka, a chcieliby dbać o środowisko i przetwarzać zielone odpady. Bono wyróżnia forma, ergonomia oraz zastosowane materiały (wyoblane i lakierowane aluminium, korek ekspandowany). Dodatkową wartością jest uzyskiwany poprzez pracę dżdżownic nawóz organiczny, którego stosowanie pozytywnie wpływa na rozwój roślin, coraz chętniej hodowanych w mieszkaniach czy na balkonach. Cały proces projektowy był poprzedzony wnikliwą analizą różnych obszarów w kuchni domowej i to właśnie w śmieciach skrywał się największy potencjał. Dodatkowy wpływ na ostateczny wynik miała analiza trendów dotyczących zdrowego odżywiania oraz świadomości dbania o otaczające nas środowisko. 30-50% produkowanych w gospodarstwie domowym śmieci to odpadki pochodzenia roślinnego. W krajach wysokorozwiniętych indywidualne kompostowanie jest stosowane w formie wermikulity, w Polsce niemal nieznane. Czas to zmienić! Pozytywny wynik własnych badań nad tą formą recyklingu w warunkach domowych był dodatkowym impulsem do rozwoju projektu.
Firma Aquaform Lighting Solutions uhonorowała nagrodą specjalną projekt terakotowej karafki na wodę MIO, projektu Tóth Balazsa. Nagrodą był iPhone 6S.
Tóth Balázs
MIO
Węgry
MIO to dzban z filtrem do wody. Składa się z naczynia z nieszkliwionej terakoty i filtra wielokrotnego użytku z węgla aktywowanego, zapewniającego wolną od zanieczyszczeń wodę pitną. Dzięki użyciu terakoty, dzban utrzymuje chłodną temperaturę wody przez parowanie, więc nie trzeba go przechowywać w lodówce. Przy zewnętrznej temperaturze poniżej 30o C, efekt chłodzenia to około 10o C. Ponadto filtr i ścianki z terakoty wspólnie pomagają usunąć chemiczny smak często obecny w wodzie z kranu. Węgiel aktywowany w filtrze może być uzupełniany przez użytkownika w domu. Koncepcja ma być lokalną odpowiedzią na globalne problemy spowodowane przez zwiększenie spożycia wody butelkowanej na całym świecie. Tego typu woda może być rozwiązaniem dla obszarów, gdzie wodociągi są skażone lub jako rozwiązanie tymczasowe dla regionów dotkniętych klęskami żywiołowymi. Jednak większość jej zużycia jest nieuzasadniona ze względu na przyzwoitej jakości wodę z kranu, co oznacza marnotrawstwo zasobów i nadmierną produkcję śmieci. Picie wody z naczyń wielokrotnego użytku zamiast z butelek PET, zmniejsza ilość zużytej energii o 85%, a emisji – o 79% biorąc pod uwagę cały cykl życia obiektów. Głównym źródłem inspiracji dla projektu był węgierski dzbanek z terakoty, nazywany „aratókorsó”, który przez wieki był tradycyjnie tworzony przez wiejskich garncarzy. Z uwagi na jego właściwości utrzymywania chłodu, używali go głównie rolnicy w czasie pracy w polu.
Wystawa pokonkursowa będzie prezentacją wyłonionych przez jury najlepszych, zgłoszonych do tegorocznej edycji konkursu, projektów. Wystawa odbędzie w ramach Łódź Design Festival 2016 w dniach 13-23 października na terenie Art_Inkubatora, przy ulicy Tymienieckiego 3 w Łodzi. Tegoroczna edycja obfitowała w projekty z zagranicy, napłynęły zgłoszenia m.in.: z Hiszpanii, Holandii, Kolumbii, Ukrainy, Chin, USA, Korei Południowej, Meksyku, Danii, Włoch, Węgier, Wielkiej Brytanii, Austrii, Norwegii, Rumunii, Niemiec, Irlandii, Francji, Grecji, Mołdawii, Szwecji, Słowacji, Rosji i Czech. Spośród 218 zgłoszeń jury wybrało 24 projekty. W trakcie gali otwarcia festiwalu poznamy laureata nagrody głównej: 20.000 PLN PARADYŻ AWARD ufundowanej przez wieloletniego Mecenasa festiwalu – Ceramikę Paradyż.
Jury:
- Agnieszka Jacobson Cielecka – propagatorka polskiego designu, kuratorka wystaw, dyrektor programowa School of Form
- Czesława Frejlich – wykładowca na krakowskiej i warszawskiej ASP, od 2001 roku redaktor naczelna ogólnopolskiego kwartalnika 2+3D
- Agata Nowotny – socjolożka, badaczka, wykładowczyni akademicka
- Jacek Ryń – projektant, założyciel grupy projektowej razy2, wykładowca gdańskiej ASP
- Jakub Koźniewski – projektant, PanGenerator
- Michał Piernikowski – Dyrektor ŁDF
Lista finalistów make me! 2016:
1. Barakos Aristotelis, projekt: Two Way Watering Pot, Grecja
2. Batog Anna, projekt: Nous, Dania
3. Bołzan Patrycja, projekt: Native, Polska
4. Daza Carreno Laura, projekt: Colour Provenance, Kolumbia
5. Freundlich Anna, projekt: Rysujące Klocki, Polska
6. Guzik Wojciech, projekt: Sopot, Polska
7. Ippohorski-Lenkiewicz Konrad, projekt: Pico, Polska
8. Iżykowicz Kamila, projekt: RITU, Polska
9. Kasperkiewicz-Krysa Joanna, projekt: Naczynia szyte na miarę, Polska
10. Kruźlak Sylwia, projekt: SPLOT, Polska
11. Kryszewski Błażej, projekt: Stolik No Air, Polska
12. Lehmann Mathilde and Sée Valentine, projekt: SEEM SOAP, Francja
13. Morawska-Omalecka Marta, projekr: Dashes, Polska
14. Penadés Jorge, projekt: Structural Skin, Hiszpania
15. Pfeifer Jan, projekt: Instrument miejski, Polska
16. Pieczyńska Joanna, projekt: Z natury, Polska
17. Ponzio Tiziana, projekt: OL factory Set, Włochy
18. Przybyłowska Daria, projekt: Torba Architekta, Polska
19. Ryu Hyojung, projekt: Overlapping Alphabet Cards, Korea Południowa
20. Sieradzka Alicja, projekt: Bono, Polska
21. Sobura Maja, projekt: UNIQ, Polska
22. ÅOOMI Design Studio, projekt: Kolekcja ceramiki MESS & DUST, Polska
23. Szostak Małgorzata, projekt: Just in bimber, Polska
24. Tóth Balázs, projekt: MIO, Węgry